Η Ζωή Δημητράκου μίλησε στο www.woop.gr, μετά την πρόκριση της εθνικής ομάδας γυναικών στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2015 για όλα τα θέματα:
Η Ζωή Δημητράκου γεννήθηκε την ιστορική μέρα της 25ης Μαρτίου του 1987, στην «συμπρωτεύουσα», ξεκινώντας την αθλητική της καριέρα στον «δικέφαλο» του Βορρά, όχι όμως στα παρκέ αλλά στις πισίνες.
Από τις πισίνες του ΠΑΟΚ, όμως κατέληξε - κι ευτυχώς -, στα παρκέ, αρχικά του Απόλλωνα Καλαμαριάς. Ακολούθησαν ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Πανιώνιος με τον οποίο κατέκτησε το πρωτάθλημα Ελλάδας, και πάλι ο Μέγας Αλέξανδρος με του οποίου τη φανέλα αναδείχτηκε πρώτη σκόρερ της Α1 το 2009. Το Παλαιό Φάληρο ήταν ο τελευταίος της ελληνικός σταθμός, μέχρι να ξεκινήσει την Ευρωπαϊκή της ...περιοδεία!
Το ταξίδι της ξεκίνησε από την Ισπανία και τη Σεντίς, ακολούθησε η Γαλλική Μπουρζ, κι έπειτα η Τουρκική Καϊζερί.
Είναι η πρώτη Ευρωπαία, και μοναδική ως τώρα, επαγγελματίας μπασκετμπολίστρια στην ιστορία του αθλήματος που κατάφερε να πετύχει κουντράπλ-νταμπλ, δηλαδή διψήφιο νούμερο σε τουλάχιστον τέσσερις στατιστικές κατηγορίες.
Το 2009 με τη φανέλα του Μεγάλου Αλεξάνδρου πέτυχε 49 πόντους, μάζεψε 18 ριμπάουντ, έκανε 12 κλεψίματα και μοίρασε 10ασίστ κόντρα στον Άρη Χολαργού.
Είναι διεθνής με την εθνική γυναικών από το 2006, κατέλαβε την 5η θέση στην Ευρώπη το 2009 και πριν από λίγες ημέρες συνέβαλε κι εκείνη στο να επιστρέψει η Ελλάδα στις μεγάλες διοργανώσεις, και το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2015 στην Ουγγαρία.
Παράλληλα είναι φοιτήτρια στο Τμήμα Επιστήμης, Φυσικής Αγωγής κι Αθλητισμού στο πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης ενώ στο παρελθόν ασχολήθηκε και με το μόντελινγκ λαμβάνοντας μάλιστα μέρος σε διαγωνισμό ομορφιάς το 2006.
Ε, ναι λοιπόν.. Η Ζωή είναι ωραία!
Πόσο εύκολα ήρθε η επιστροφή της εθνικής ομάδας στις μεγάλες διοργανώσεις; Μια νίκη και μία «γλυκιά» ήττα κόντρα στην Πολωνία και πρόκριση στο Ευρωμπάσκετ του 2015.
«Οι ομάδες που παίξαμε δεν ήταν καλύτερες από τη δική μας. Εμείς έχουμε διατηρήσει την ίδια φιλοσοφία και ξέρουμε ακριβώς τι θέλει από εμάς ο προπονητής μας. Με τον Τζώρτζη Δικαιουλάκο συνεργαζόμαστε χρόνια στην εθνική ομάδα, οπότε γνωρίζουμε τον τρόπο σκέψης του. Το σκάουτινγκ ήταν εξαιρετικό και η άμυνά μας νομίζω ότι δεν μπόρεσε να αντιμετωπιστεί. Προσαρμοστήκαμε πολύ γρήγορα στα θέλω του προπονητή, καθώς ήταν πράγματα που ήδη είχαμε διδαχτεί από τον Κώστα Μίσσα».
Ποιο είναι το όπλο αυτής της Εθνικής ομάδας;
«Η άμυνά μας είναι αναμφίβολα το μεγάλο μας όπλο».
Πως ήταν το συναίσθημα με τη λήξη του αγώνα με την Πολωνία;
«Η αλήθεια είναι πως δεν ήταν κάτι το οποίο δεν το περίμενα να συμβεί. Γνωρίζοντας τις ικανότητες αυτής της ομάδας, και σε συνδυασμό με την προπόνηση και τη σκληρή δουλειά που κάναμε, ήμουν σχεδόν σίγουρη για το αποτέλεσμα, οπότε δεν μπορώ να σου πω πως ήταν κάτι απρόσμενο για μένα».
«Υπάρχει νέο αίμα και πολλά ικανά κορίτσια στην Εθνική»
Ήσουν μέλος της ομάδας που το 2009 τερμάτισε στην πέμπτη θέση στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, την καλύτερη που έχει πάρει η Ελλάδα. Έχεις πλέον εμπειρία από μεγάλες διοργανώσεις. Μπορεί η ομάδα να κάνει το βήμα παραπάνω;
«Το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Ουγγαρίας είναι σε δύο χρόνια, οπότε δεν μπορώ να σου μιλήσω για την κατάσταση που μπορεί να βρίσκεται η ομάδα σε δύο χρόνια. Ωστόσο πιστεύω ότι υπάρχει νέο αίμα, πολλά ικανά κορίτσια για να στελεχώσουν την εθνική ομάδα και αυτό είναι ένα στοιχείο πραγματικά αισιόδοξο».
Είναι διαφορετικό όταν αγωνίζεσαι για την Εθνική ομάδα;
«Είναι εντελώς διαφορετικό. Δεν μπορώ να τα συγκρίνω. Το μπάσκετ παίζεται στο παρκέ, και πάντα θέλω να κερδίζω σε όποιο σύλλογο κι αν είμαι, ωστόσο το συναίσθημα όταν φοράς τη φανέλα με το εθνόσημο, δεν συγκρίνεται με κανένα».
«Αν δεν είχα καταφέρει να φύγω στο εξωτερικό, σίγουρα θα σταματούσα το μπάσκετ»
Πως ήταν η εμπειρία σου στην Τουρκία και την Καϊζερί; Για μία μικρή διαφορά πόντων μάλιστα, χάσατε το Γιουρο Καπ.
«Ήταν πραγματικά μοναδική εμπειρία. Γενικότερα η θητεία μου στο εξωτερικό αποτελεί σπουδαία εμπειρία για μένα. Εφέτος στη Γαλλική Μπουρζ, ήμουν συμπαίκτρια με μια κοπέλα που είχε πάρει το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Στη συνέχεια στην Τουρκία και την Καϊζερί, συνεργάστηκα με μία αθλήτρια η οποία ήταν χρυσή Ολυμπιονίκης στο Λονδίνο. Αυτό από μόνο του είναι ξεχωριστό και χαίρομαι πολύ που το ζω. Το χω ξαναπεί, πως αν δεν είχα καταφέρει να φύγω στο εξωτερικό, σίγουρα θα σταματούσα το μπάσκετ και θ’ ασχολούμουν με κάτι άλλο».
«Δεν μου ταίριαζε το μόντελινγκ»
Όπως το μόντελινγκ ας πούμε; Το 2006 είχες λάβει μέρος στα καλλιστεία.
«Όλα στη ζωή είναι εμπειρίες. Το έκανα τότε, μου άρεσε αλλά κατάλαβα ότι δεν ήταν για μένα, κι έτσι δεν ασχολήθηκα ξανά. Από όλα τα πράγματα, και από τα’ άσχημα και από τα όμορφα, μαθαίνεις. Δεν θέλω να σκέφτομαι ότι ήθελα να κάνω κάτι στη ζωή μου και για κάποιο λόγο δεν το τόλμησα».
Η Ζωή των …ρεκόρ
Παραμένεις η μοναδική Ευρωπαία αθλήτρια που έχει πετύχει διψήφιο νούμερο σε τουλάχιστον τέσσερις στατιστικές κατηγορίες στον αγώνα κόντρα στον Άρη Χολαργού το 2009. Είναι κάτι που το σκέφτεσαι και σε κάνει χαρούμενη, ή το έχεις αφήσει πίσω σου;
«Δεν περνά ούτε μία στιγμή από το μυαλό μου. Η αλήθεια είναι ότι τότε ο Άρης Χολαργού ήταν πολύ αποδυναμωμένος. Όπως κι εμείς (Μέγας Αλέξανδρος) βέβαια. Τότε άκουσα πολλά άσχημα σχόλια, του στυλ, γιατί έπαιξα ενώ η αντίπαλη ομάδα ήταν σ’ αυτή την κατάσταση κτλ. Εγώ σαν αθλήτρια δεν δέχομαι να έχω κάνει ένα ταξίδι από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα χωρίς λόγο και αιτία. Έτσι λοιπόν προέκυψε αυτή η διάκριση, η οποία έχει μείνει στην ιστορία».
Η συνέχεια στη... Ρωσία
Που θα σε βρει η νέα σεζόν;
«Η νέα σεζόν θα με βρει στην Ρωσία και την Όρενμπουργκ. Είναι πάνω από το Καζακστάν. Πέρυσι τερμάτισε στην Τρίτη θέση του Ρωσικού πρωταθλήματος και τη νέα σεζόν θα συμμετέχει και στην Ευρωλίγκα, οπότε τα κίνητρα για μένα είναι πολλά. Πάντα ήθελα να παίξω στη Ρωσία, και το όνειρό μου πραγματοποιείται».
Προς το παρόν δικαιούσαι λίγη ξεκούραση…
«Ναι, σίγουρα χρειάζομαι ξεκούραση. Θα πάω στη Χαλκιδική και μετά θα πάω με την οικογένειά μου στις Σποράδες. Πιθανότατα στη συνέχεια να προκύψει και κάποια απόδραση στη Μύκονο!».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου