Η ανάλυση του Πανελληνίου Εφήβων, από το kritikobasket.gr.


Το kritikobasket.gr., βρέθηκε στους περισσότερους αγώνες της τελικής φάσης των Εφήβων και κάνει μια ανάλυση στο τι είδαμε στην Χερσόνησο βάζοντας και κάποια ερωτήματα.

Αφού λοιπόν τελείωσε και το τουρνουά  ήρθε η ώρα να ασχοληθούμε με αυτά που μας έδειξε, η που δεν μας έδειξε, τόσο αγωνιστικά , όσο και οργανωτικά.

Για την συντομία του λόγου ξεκινώ αμέσως και..ανάποδα.
Οργανωτικά, δεν έχουμε να πούμε πολλά εμείς, το είπαν όλοι οι ...άλλοι .Ήταν μια τέλεια διοργάνωση .Προφανώς και η Ένωση  πιστώνεται μεγάλο μερίδιο.

Εγώ θα πω πλέον ότι δεν χρειάζεται πλέον να σχολιάζουμε τις διοργανώσεις, οι άνθρωποι που ασχολούνται ΟΛΟΙ έχουν την τεχνογνωσία και εφ όσον έχουν ανεβάσει τον πήχη τα τελευταία χρόνια είναι λογικό η διοργάνωση να ολοκληρώνεται επιτυχώς .Δεν χρειάζονται πλέον συγχαρητήρια .
Είναι αυτονόητο για τους διοργανωτές και για αυτό δεν είναι τυχαίο που η Κρήτη επιλέχτηκε πάλι σε μια υψηλή διοργάνωση. Παράπονα (πολλά) ακούστηκαν για το live streaming και το internet γενικά, επειδή όμως μπήκε για πρώτη φορά ίντερνετ , έχουν μια  δικαιολογία.
Σημαντικό ότι είδαμε πολλούς φίλους του μπασκετ (από την υπόλοιπη Ελλάδα, την Κρήτη), να ταξιδεύουν με μέχρι την Χερσόνησο, φίλους που αγαπούν (όπως κι εμείς) το σύγχρονο μπασκετ.

Κυρίως οι γονείς είδαν την διαφορά επιπέδου της Κρήτης με την υπόλοιπη Ελλάδα. Οχι δεν υστερούμε σε ταλέντο, ίσα ίσα είμαστε σε υψηλό επίπεδο, υπολειπόμαστε στα κορμιά και  στον τρόπο δουλειάς .

Όσον αφορά την ποιότητα σίγουρα ήταν υψηλή σε σχέση με αυτά που βλέπουμε εδώ , καθώς είδαμε το μπασκετ που μας αρέσει, νομίζω όμως ότι δεν ήταν πολύ υψηλό το επίπεδο ,σε σχέση με τα περασμένα χρόνια. 

Είδαμε δυνατές ημίψηλες, δουλεμένες ομάδες (δανείζουμε την λέξη από τον  "threepointer"), χωρίς όμως κάποιο ξεχωριστό ταλέντο όπως τα προηγούμενα χρόνια πέραν ενός δυο.
Διαπιστώσαμε μια έλλειψη ποιότητας στα γκαρντ (και ιδίως αυτή του πλέι μέικερ) , ενώ  είδαμε λίγους αθλητές  να παίζουν  με ένστικτο (Αρσενόπουλος, Ρογκαβόπουλος, και Απαζίδης Ερμείδης). Και επειδή το χαρακτηριστικό αυτό  δεν δημιουργείται αλλά γεννιέσαι με αυτό, είδαμε πολύ καλά  "δουλεμένες" ομάδες.

Είχαμε στο τουρνουά τριών κατηγοριών ομάδες .
Οι δουλεμένες (Ολυμπιακός-Προμηθέας), οι ομάδες που ήρθαν από ανταγωνιστικά πρωταθλήματα (ΑΕΚ-Αρης) και οι Επαρχιακές (ΓΣ Ελευθερούπολης-Ηράκλειο).

-Ο Ολυμπιακός δείχνει ότι αποδίδει καρπούς σε αυτό που επενδύει τα τελευταία χρόνια καθώς ήταν δίκαια η νικήτρια του τουρνουά, εμφανίζοντας σαν δυνατό της σημείο την ποιότητα, την ποσότητα και την προσωπικότητα των γκαρντ της, κυρίως του Ποκουσέφσκικαι του Αρσενόπουλου παίκτες με τεράστια ποιότητα και μπασκετικό μυαλό.
Από εκεί και πέρα (πάντα τηρουμένων των αναλογιών)  είχε περισσότερο παίκτες ρολίστες, που μπορούν να προσφέρουν σε διάφορα αγωνιστικά στυλ, αλλά  η αγωνιστική ταυτότητα της ομάδας άρχιζε και τελείωνε ουσιαστικά σε αυτή την δυάδα, χωρίς βέβαια να υπάρχει κάποια πρόθεση να μειωθεί η προσφορά των υπολοίπων.Στα αξιοσημείωτα η παρουσία των παίδων-Παμπαίδων , όλο το διάστημα που βρισκόταν η εφηβική ομάδα του Ολυμπιακού και πέρα από την στήριξη, η συμμετοχή της σε φιλικούς αγώνες με Ηρόδοτο και ΟΦΗ.

- Ο Προμηθέας άλλη μια ομάδα που επενδύει στις υποδομές, μάζεψε πολλά παιδιά απ όλη την Ελλάδα, είχαν την μεγαλύτερη αθλητικότητα και τα πιο μπασκετικά κορμιά, υστερούσε όμως στην δημιουργία και στην ανάπτυξη και αυτό ακριβώς τους έφερε στην 2η θέση .
Πρέπει όμως να ομολογήσουμε ότι το project της Πατρινής ομάδας έχει μέλλον και δείχνει περίτρανα πως πρέπει να δουλεύουν οι περιφερειακές ομάδες.

- Το "trust the process" (Εμπιστευθείτε τη διαδικασία) ήταν το… σλόγκαν  της ΑΕΚ ,που τερμάτισε πρώτη σε ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα (ΕΣΚΑ) , ξεπερνώντας παραδοσιακές δυνάμεις,  στο τουρνουά εμφάνισε περιορισμένο  επιθετικό ταλέντο του ρόστερ το οποίο είχε  πλησιάσει τα στάνταρ της σκληράδας και της αμυντικής αποτελεσματικότητας, που  ήταν σταθερά ψηλά και δίκαια έφτασε στην τρίτη κατατακτήρια.

-Ο Αρης εμφάνισε μια ομάδα προερχόμενη και αυτή από το ανταγωνιστικό πρωτάθλημα της ΕΚΑΣΘ ,  με ισορροπία μεταξύ άμυνας κι επίθεσης και πιο ξεκάθαρους ρόλους, ήταν η ομάδα που με το brand name που διαθέτει πήρε "ώθηση".Έχει καλά κορμιά αθλητικά που πρέπει όμως να κινούνται γρηγορότερα.

- Ο ΓΣ Ελευθερούπολης , μια επαρχιακή ομάδα που δουλεύει για χρόνια εμφάνισε περιορισμένο ρόστερ με τρεις παίκτες ωστόσο που είχαν παραστάσεις όλη την χρονιά για 30' ανά αγώνα (όπως μας δήλωσε ο προπονητής κ.Μουλάκης), οι οποίοι μπόρεσαν και ανταπεξήλθαν σε καθεστώς πίεσης, πρόσφεραν είτε περιφερειακά με κυρίως τον "Γκιουλ" της Καβαλιώτικης ομάδας τον Μασάδη, η τον αθλητικό και ταλαντούχο Απαζίδη , η ακόμα και με τον ψηλό Λογοθέτη, οποίος , έπαιρνε την μπάλα στο ποστ και είτε τελείωνε τις φάσεις, είτε δημιουργούσε με σκριν μακριά από την μπάλα, είτε με την κίνηση των υπολοίπων όταν ήταν στο ποστ (κόψιμο προς το καλάθι).
Ήταν ανταγωνιστική ομάδα και απορίας άξιο πως δεν συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη πεντάδα κάποιος εκ των τριών κορυφαίων της.

-Το Ηράκλειο, (συμφωνώ απόλυτα και εδώ με τον "threepointer"), είχε πιο ποιοτική ομάδα από την Ελευθερούπολη  θαρραλέο και ευδιάκριτο σχέδιο ανάπτυξης και άμυνας, άλλα ενώ ενώ η ομάδα έχει πλάγιους, αλλά και γκαρντ που είναι εξαιρετικοί στα αμυντικά τους καθήκοντα, εμφάνιζε πρόβλημα τόσο στην άμυνα στο ποστ (λόγω υψομετρικής ανισορροπίας  σε σχέση με τις άλλες ομάδες), αλλά και στην επίθεση , διακρίναμε σχήματα  ελαφρώς αδόκιμα και ρίσκου στο παιχνίδι,που κάποιες φορές δεν είχαν επιθυμητό αποτέλεσμα.
Μην ξεχνάμε βέβαια και τι τράβηξε η ομάδα , μέχρι να φτάσει στην Χερσόνησο καθώς είχε αλλαγή προπονητή στην μέση της σαιζόν και τραυματισμούς σημαντικών παικτών (Κίτσος-Καλυβιανάκης, Μαραγκουδάκης , Κυπριωτάκης κλπ), η έλλειψη προπονήσεων (Βολιτάκης-Γεοργόπουλος) ενώ όπως ήταν φυσικό δεν συναγωνίστηκε ομάδες "underachiever της postseason"[ κάτω από το postseason] που είχε στο τοπικό πρωτάθλημα.

Γενικά αυτό που ξεχώρισε στην διοργάνωση ήταν η παρουσία του  Ποκουσέφσκι, ο οποίος (όπως) λένε οι ειδικοί έχει προδιαγραφές ΝΒΑ και ίσως να εμφανιστεί στο πλάνο της μεγάλης ομάδας του Ολυμπιακού στην νέα περίοδο.

Πολύ σημαντικό που η ομάδα τον δουλεύει - αξιοποιεί στον "άσσο" και αυτό ίσως είναι το ένα από τα δυο μεγάλα διδάγματα της διοργάνωσης . Οι προπονητές του νησιού να δουλεύουν και να εμπιστεύονται  τους ψηλούς στην περιφέρεια ακόμα και σε αγώνες υψηλού ρίσκου.

Ο MVP Νίκος Αρσενόπουλος έδειξε έτοιμος παίκτης σωματικά και πνευματικά (διακρίναμε τις επιρροές που έχει από την "συμβίωσή" του με τον Βασίλη Σπανούλη),  διαθέτει προσωπικότητα εχει πληρη αφοσίωση και παραστάσεις υψηλού επιπέδου, είναι παίκτης ενστίκτου και νομίζω ότι δεν "τρύπησε το ποιοτικό ταβάνι με την πορεία του" σε συνολικό ταλέντο.

Σημαντικό ερώτημα για όλους μας σε μερικά χρόνια που θα παίζουν όλοι αυτοί οι παίκτες που καμαρώσαμε στο F6  και δεύτερο ηθικό δίδαγμα αυτό που ανέφερε ο πρόεδρος της ΕΚΑΣΚ κ.Μαρκάκης : "Ήταν μια ευκαιρία να δούμε τα δικά μας παιδιά πως δουλεύουν οι άλλες ομάδες, τα άλλα παιδιά, γιατί ίσως έτσι βάλουμε και λίγο μυαλό".

-Ερωτήματα  όπως :Δεν μπορεί η Κρήτη να δημιουργήσει ένα project όπως του Προμηθέα π.χ (που σπουδάζει, νοικιάζει σπίτι και τρέφει τους υποψήφιους "αστέρες" του μπασκετ), που να κρατά τα δικά του παιδιά στο νησί  η άλλο ερώτημα : "Αθλητές αυτού του τουρνουά δεν μπορούν να  έρθουν να  στηρίξουν ομάδες Εθνικών κατηγοριών του νησιού", θα απαντηθούν κάποια στιγμή στο μέλλον.

Διαβάστε σε λίγο  .Το εκπληκτικό σχόλιο της Δευτέρας του "threepointer" , ποιοι οι λόγοι που ο Κρητικός αθλητής βρίσκεται σε αυτό το επίπεδο , σε σχέση με την υπόλοιπη ομάδα .Όλοι ΓΟΝΕΙΣ-ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ-ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ-ΑΘΛΗΤΕΣ, πρέπει να το διαβάσουν.
Share on Google Plus

About parampasketikos

This is a short description in the author block about the author. You edit it by entering text in the "Biographical Info" field in the user admin panel.