Συντελεστές των αξέχαστων στιγμών τις δεκαετίες του 1980 και του 1990, μαζεύτηκαν προ ημερών στην παραδοσιακή ταβέρνα “Παραδοσιακό” και θυμήθηκαν τα παλιά.
Πρωτεργάτης της συνάντησης ο Μ.Δασκαλάκης, που αποτελεί "κινητή εγκυκλοπαίδεια" για κάθε μπασκετόφιλο, αλλά (κυρίως), την αντιπροσωπευτική ιστορία του κρητικού μπάσκετ, από την γέννησή του μέχρι σήμερα (Οι φωτογραφίες είναι από το άλμπουμ του Μ.Δασκαλάκη στο facebook).
Οι παλιοί λοιπόν αθλητές της ΓΕΗ, μαζί με τους προπονητές και παράγοντες του σωματείου συναντήθηκαν και είπαν πολλά.
Σύγκριση με το επίπεδο στην παρούσα φάση δεν προτείνεται. Το ζήτημα είναι πως το ένδοξο παρελθόν θα γίνει εφαλτήριο για πιο δημιουργικό μέλλον.
Η "Εφ.Πατρίς" και ο Α.Παπουτσάκης αναφέρουν....
Κάτι (ένδοξα, διάσημα, αλλά) “σιτεμένα” και “κουρασμένα” παλικάρια μαζεύτηκαν προ ημερών στην παραδοσιακή ταβέρνα “Παραδοσιακό” και θυμήθηκαν τα παλιά.
Δεν ήταν άλλοι από παλιούς αθλητές της ΓΕΗ (γεννηθέντες το 1960 έως το 1967) μαζί με τους προπονητές και παράγοντες του σωματείου τότε.
Συνταξιούχοι πια στο μπάσκετ, την έκαναν πριν χρόνια από τα γήπεδα πλήρεις ημερών, αγώνων, πόντων, ριμπάουντ, τίτλων (τοπικών κυρίως και μια 3η πανελλήνια θέση εφήβων το 1984 (ακόμα το “ρεκόρ” αυτό διατηρείται) παραστάσεων αλλά και από ατάκες, ζαβολιές!
Μιχάλης Δασκαλάκης, για να ξεκινήσουμε από τον τότε παράγοντα εκ των ιδρυτών της ΓΕΗ (το 1975 μια και από το 1969 ήταν Κάστρο), Κώστας Σπαθιάς, Δημήτρης Παττακός από παράγοντες, Νίκος Τούλης από τους προπονητές έχοντας θητεία οκτώ χρόνων (1980-1988) και οι εξής παίκτες έδωσαν το “παρών”: Γιάννης Χαρωνίτης, Αντώνης Κοκκινίδης, Γιάνης Μαυράκης, Γιώργος Λιόντας, Δημήτρης Περυσινάκης, Κυριάκος Πετράκης, Γιώργος Σουλτάτος, Μπάμπης Χαλκιαδάκης, Κώστας Περαντωνάκης, Νίκος Φρουδαράκης, Γιώργος Φασουλάκης, Αστρινός Διαμαντάκης, Γιώργος Κοτσιφάκης, Μιχάλης Πετράκης, Μάνος Καρλάφτης, Σπύρος Καρλάφτης, Μάριος Βλαχάκης, Κώστας Τριγώνης, Κώστας Μαραγκάκης και φυσικά ο Στέλιος Διαλεκτάκης. Από την μάζωξη έλειπαν αρκετοί όμως όλοι τους θυμήθηκαν. Η ΓΕΗ, τα παιδιά της ΓΕΗ ήταν από τα πρώτα που έβαλαν τις βάσεις για να καταξιωθεί το μπάσκετ του συλλόγου με τις επιτυχίες τους και κατ’ επέκταση το άθλημα στην Κρήτη. Ακόμα, πολλοί υμνούν την γενιά του ‘80 που έφερε το χάλκινο μετάλιο εφήβων στην πόλη κάτι που κανείς ακόμα δεν έχει καταφέρει. Κι αν δεν υπήρχαν αυτοί, θα έπρεπε να τους είχαμε εφεύρει... Ολοι στο μακρόστενο τραπέζι του “Παραδοσιακού” τσούγκρισαν το ποτήρι κρασί, 33 χρόνια μετά και θυμήθηκαν τα παλιά. Γιατί όλοι οι παλιοί παίκτες (όλων των συλλόγων) είχαν έναν δικό τους τρόπο να δημιουργούν μαγεία, να γεμίζουν τα ανοικτά στην αρχή και κατόπιν κλειστά γήπεδα. Με απλά υλικά. Και η μαγκιά τους σε συνδυασμό με τις επιτυχίες της ΓΕΗ, του ΟΦΗ, του “Ηράκλειο”, προκάλεσαν κύματα μπασκετομανίας...
Ξέφυγα, αλλά όταν είσαι μαζί με όλους αυτούς που προανάφερα, πώς να μην ξεφύγεις... Οπως ξέφευγαν τότε οι αθλητές για να δουν την φιλενάδα τους στο παρκάκι και δεν πήγαιναν στην προπόνηση αλλά ο “κέρβερος” αείμνηστος Παύλος Βαρζακιάν τους έβρισκε αμέσως... Βέβαια, υπήρχαν και κάποιοι που εξέπλητταν ακόμα και τους προπονητές. Ρεπό είχαν και εκείνοι από το πάθος τους για μπάσκετ πήγαιναν στο γήπεδο, άναβαν τα φώτα και μόνοι τους έκαναν προπόνηση. Πού τέτοια τώρα. Μόνο οι πιονέροι του αθλήματος στο Ηράκλειο τα έκαναν αυτά... Και το πριμ μιας νίκης εκτός έδρας; “Ο,τι ήθελαν τα παιδιά από κρέας. Αν έχαναν, έτρωγαν μόνο ένα σουβλάκι”, έλεγε ο κ. Σπαθιάς ως πλέον κατάλληλος συνοδός αποστολών. Στην συνάντηση λέχθηκαν πολλά. Και όλοι θυμήθηκαν πολλά.
Από τα πορτοκαλί “ροκάνο” παπούτσια έως το τι συμπαράσταση είχαν τότε από τους παράγοντες σε κάθε βήμα της ζωής τους. “Ηταν ομάδα η ΓΕΗ, με εκπληκτικούς χαρακτήρες, μια παρέα φίλων που της έδωσαν πολλές επιτυχίες και βοήθησαν όλες τις ομάδες του Ηρακλείου”, είπε ο Νίκος Τούλης και οι αδελφοί Πετράκη έριξαν το σύνθημα: “Η ΓΕΗ που ως μπάσκετ διαλύθηκε το 2006 θα πρέπει να ανασυνταχθεί”. Ο έχων το πρόσταγμα της βραδιάς Στέλιος Διαλεκτάκης με όλη την σοβαρότητα που τον διακρίνει (ενίοτε) το έβαλε ως στόχο για αργότερα. “Το πρώτο βήμα έγινε. Συναντηθήκαμε όλοι μαζί και αυτό είναι επιτυχία. Αξίζει τον κόπο να συναντηθούμε ξανά. Το θέμα ΓΕΗ το βλέπουμε αργότερα”. Για να δούμε; Ο Μιχάλης Δασκαλάκης που δικαιούται να λέει “ήταν όλα παιδιά μου”, έκλεισε την όμορφη βραδιά ως εξής:
“ Ήταν μια αξέχαστη βραδιά με όλους τους παλιούς αθλητές και φίλους της ΓΕΗ. Η παλιά “ΠΑΡΕΑ” συναντήθηκε μετά 30 τόσα χρόνια και θυμήθηκε πολλά μέσα σ’ ένα κλίμα χαράς, γέλιου, συγκίνησης. Η βραδιά μας έδωσε ανείπωτη ευτυχία. Παιδιά, νιώθω υπερήφανος για σας. Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ”.
1 σχόλια:
Πολυ ωραια ιδεα και ειμαι βεβαιος πως ηταν και μια εξαιρετικη βραδια.Κριμα που δεν ειμασταν ολοι εκει.Ελπιζω να επαναληφθει και αυτη τη φορα,με μεγαλυτερη κινητοποιηση,να ενημερωθουμε ολοι και να δωσουμε το παρων.Παντα τετοια...
Δημοσίευση σχολίου